Een goede keus

Een goede keus

In plaats van Twyfelfontein en de Himba's werd het dus Erindi Private Game Reserve. En hoewel ik het nog wel jammer vind dat de kids geen Himba "dorp" hebben gezien, was het een goede keus. Na bijna 3 uur over asfalt gereden te hebben, waren we er bijna. Hemelsbreed gemeten dan. Het laatste stuk was gravel en heeft ons ook nog een uur gekost......en net toen de kinderen het rijden wel hadden gehad, zagen we een pumba. En iets later ook springbokken en voor je het weet ben je dan op plek van bestemming. Aangekomen bij Erindi krijgen we een mooie campsite toegewezen. Zoals alle campsites hier inclusief braai en dit keer ook met picknicktafel, eigen douche (met warm water) en een koelkast.
Voor de avond een nightdrive geboekt en de rangers moesten erg lachen toen Fabian in korte broek aan kwam zetten. It's gonna be baie koud waarschuwden ze, maar onze bikkel moest daar weer om lachen. 
Na een halfuurtje rijden werd duidelijk wat de rangers bedoelden, de meegebrachte truien gingen aan en later kwamen er ook dekens bij. Karin zat op de terugweg met dikke trui en drie dekens in de truck, Fabian lachend in zijn trainingsjasje. En dat herkennen we ook van de nachten. Meestal koelt het 's nachts af tot een graad of 5 en Karin kan daar niet zo goed tegen en komt regelmatig verkleumd van bed. Fabian ligt met t-shirt en kort broekje onder de slaapzak en heeft geen last van de kou.
Maar terug naar de nightdrive......al snel kwamen we verschillende dieren tegen. Waterbuck, springbok, red hartebeest, whartog, steenbok zijn er een paar. Het skelet van een olifant was ook indrukwekkend, maar wij zaten te wachten op een levend exemplaar van de big five. Halverwege gestopt bij een waterhole en volgens de ranger komen daar zeer regelmatig olifanten drinken en soms ook een neushoorn.  Om de tijd te doden een spelletje droekeutelspuwe gedaan met de rangers en na ongeveer tien minuten zagen we in de bush iets aankomen. Waarschijnlijk een witte neushoorn, maar nog te ver weg om goed te kunnen zien. Met z'n allen wel weer in de truck geklommen en een paar minuten later komt er van de andere kant vanuit het niets een olifant aanlopen. Hij blijft op 15 meter staan, bestudeert ons een minuut en loopt dan verder. Achter hem een tweede olifant en die had een iets minder goed humeur. Liep recht naar ons toe, slurf omhoog, oren wijd en dat is geen goed teken. Na nog twee stapjes staat ollie zo'n 10 meter voor onze truck en begint onze ranger te roepen tegen de olifant en die lijkt te luisteren. Hij blijft nog even staan en loopt dan verder naar waterhole. Een hele mooie en spannende ervaring. Helaas was onze cameravrouw zo onder de indruk dat ze geen foto of film durfde te maken. Misschien een volgende keer :-)
Nadat we nog even gekeken hebben naar de drinkende olifanten bij de waterhole, wil de ranger nog op zoek naar de neushoorn. Met een grote schijnwerper aan gaat het hobbel de bobbel dwars door de bush en ja hoor, zo'n 40 meter voor ons zit achter de struiken een neushoorn. We krijgen hem niet echt goed te zien. Iedere keer als we dichterbij komen, loopt de neushoorn weg. 
Terug op de campsite snel vuurtje aan en terwijl ik bezig ben met het vuur, loopt Karin even met de kids naar de waterhole. Staan daar 9 grote olifanten te drinken. Gelukkig hebben we een wazige foto zodat ik ze ook gezien heb :-)
Volgende dag zelf door het park gereden. Veel valt er niet over te vertellen, eerste uren veel dieren gezien naar geen big five dieren, een spannend stukje over berg gereden (zie video) en als klapstuk dan toch nog een witte neushoorn die perfect ging poseren voor onze fotograaf.
Vanaf Erindi door richting Etosha, op zoek naar leeuw en luipaard.

Daarover later meer.

Tot later, tot schrijfs,
Jan