Voorbereiding reis Namibië en Botswana – 2018

Het is alweer ruim een half jaar geleden, maar toen de vakantie afgelopen zomer niet door kon gaan vanwege de afgescheurde pees van Karin, kwam al snel de vraag “waar gaan we in 2018 heen”. Iedereen was het erover eens dat het een mooie vakantie moet worden en bij een mooie vakantie denk ik dan meteen aan weer een trip naar Zuidelijk Afrika.

En nadat we nog een keer de oude foto’s en film hebben bekeken en de mooie herinneringen weer boven kwamen, was iedereen het erover eens …….. in 2018 gaan we weer die kant op.

Nadat de knoop was doorgehakt kwamen er ook wat kleine bedenkingen. Als het enigszins kan willen we weer 5 weken die kant op, maar kan Karin wel zolang vrij krijgen van haar werk? Inschatting was dat 5 weken waarschijnlijk niet gaat lukken, maar zou 4 weken mogelijk zijn? En als dat zou kunnen dan kunnen we er wel bijna 5 weken maken :-)

Als we Karin ophalen van het werk en ze na thuiskomst direct weer aan het werk gaat, dan komen we ook op bijna 5 weken en dat moet toch mogelijk zijn. Toch?

Gelukkig was onze inschatting goed. Het is geen probleem om 4 weken verlof te krijgen. En dan komt de lastige vraag? Wat willen we zien en doen en willen we weer naar dezelfde plekken als de vorige keer? Al snel was duidelijk dat er wel wat verschillende wensen zijn. Puzzelen dus.

We willen het liefst nieuwe plekken bezoeken, kits willen vooral veel dieren zien,  bij Karin staat nog steeds “luipaard zien” bovenaan de lijst en ik wil graag naar (noordwest) Namibië en naar plekken waar we weinig of geen andere toeristen tegenkomen. Tocht langs de Van Zyl's pas zal hem wel niet worden, maar zou wel heel gaaf zijn

Senyati waterhole

En als het enigszins kan, dan willen we weer naar Senyati Lodge. Een fantastisch plek die we tijdens de eerste trip hebben “ontdekt”. Dat zijn veel wensen en ……… lastig te combineren.

Als we veel dieren willen zien en met name een luipaard, dan is het Kruger Park een goede optie. Als we daar twee weken rondrijden, dan komen we vast en zeker een luipaard tegen. Maar de geasfalteerde wegen, het in kolonne rijden en met nog 40 andere toeristen naar een olifant kijken, spreken mij niet zo aan. Daarom flink m’n best gedaan om de rest ervan te overtuigen dat Chobe, Nkasa Rupara, Susuwe Triangle en Etosha ook prima parken zijn en gelukkig vinden ze het goede alternatieven voor Kruger. En hoewel de route nog niet vastligt, is wel duidelijk dat we in Windhoek beginnen en eindigen en dat we Senyati weer bezoeken.

Ondertussen is ook buurvrouw Karin bijgepraat en zij heeft net als de vorige keer de tickets en een auto geregeld. Vliegen op Johannesburg of Kaapstad is goed te doen, maar vanaf die steden kost het ons een paar dagen voordat we op de plek zijn waar we willen zijn. Is goedkoper dan vliegen op Windhoek, maar “verspilling” van reisdagen willen we niet en daarom toch liever vliegen naar Windhoek. Windhoek heeft weer de uitdaging dat er niet veel rechtstreekse vluchten zijn, maar ook dat is opgelost. Vanaf Bremen naar Amsterdam en dan door naar Windhoek is de goedkoopste en uiteindelijk ook qua vluchttijden beste optie. Heen op 31 juli en terug op 2 september.

Aankomst in Windhoek is dan op woensdagochtend  1 augustus. Na de nachtvlucht beginnen we met een rustige dag. Auto van Bobo ophalen, wat boodschappen doen en dagje bijkomen in de Trans Kalahari Inn. En als alles volgens plan verloopt rijden we vervolgens richting Senyati, daar is inmiddels “ons huisje” geboekt van 6 t/m 8 augustus. Van Senyati door naar Muchenje en Nkasa Rupara. En verderop heb ik ook alvast kampeerplekken in Etosha gereserveerd

Het begin is er. Hoe de route verder loopt is nog niet helemaal duidelijk. Net als vorige keer ga ik uiteraard wel vooraf de mogelijke route bedenken en zoveel mogelijk adressen van lodges alvast opzoeken (zie de kaart), maar flexibiliteit onderweg is ook belangrijk. Niet teveel plekken reserveren dus, wijze les van vorige keer 😊

Tot zover een eerst blog over de 2018 reis, wordt ongetwijfeld vervolgd……