Oranjerivier

Vandaag een relaxed dagje. Om kwart over zeven wakker geworden, vervolgens het vuur aangestoken om heet water te zetten voor een bakkie en een hot chocolate. Om een uurtje of negen lopen we langzaam naar de receptie waar al een bakkie klaar staat om ons een stuk verderop af te zetten bij de Oranjerivier. Fabian en Lotte vragen of ze achterin het bakkie mogen en daar hoef ik niet over na te denken. Voorin is geen plaats voor ons, dus met zijn allen gaan we in de laadbak van die bakkie. Met 60 km/u over een gravelweg geeft dat veel stof en staan we te trillen in de laadbak, maar de kids vinden het uiteraard erg leuk. Zo’n 7 km verder worden we afgezet en worden de raftting boats in het water gegooid. We krijgen nog een korte veiligheidsinstructie, maar dat is niet echt nodig. Vergeleken met het raften wat we eerder hebben gedaan, stelt dit niets voor. We komen onderweg vier keer wat golfjes tegen, maar verder moeten we toch met name zelf peddelen. Links en rechts mooi uitzicht en langs de rivier groeit veel riet waar de vogeltjes af en aan vliegen. Na ruim twee uur varen ziet Karin wat in een boom bewegen. Nadat ze wat dichterbij zijn gevaren, blijkt het een klein aapje te zijn. Helaas hebben Fabian en ik hem gemist.
Als we na drie uur varen weer terug zijn bij campsite, is iedereen blij. Karin en ik hebben lamme armen van het peddelen en de kids vonden het wel lang genoeg zo. De middag verder rustig aan gedaan. Rond uurtje of vijf weer vuurtje gemaakt en op het vuurtje heeft Karin heerlijke pannenkoeken gebakken. Zo op een vuurtje gebakken zijn ze nog lekkerder dan thuis.
Als laatste nog een mooi verhaaltje om aan te geven hoe relaxed de mensen hier zijn en om aan te geven hoe het dus ook nog steeds kan. Om de kano tocht en de zakken met hout af te rekenen, moest ik 620 Rand betalen, maar zoveel cash had ik niet meer op zak. Eigenaar vraagt waar we morgen heen rijden en als ik aangeef dat we naar Namibië gaan, heeft hij al snel een oplossing. Ongeveer 12 km verderop in het dorpje is wel een pin. Daar komen we morgen langs als we naar Namibië rijden. Als ik daar pin en het geld bij het winkeltje naast de pin afgeef, dan komt het wel goed. Als ik hem wat raar aankijk, begint hij te lachen. Jij moe nie worrie man, ek het geen pin, maar dat sal regkom. Ek haal die geld wel een keer op. Blijkbaar gebeurd dat wel vaker

Groet en tot schrijfs,
Jan