Spannende momenten in Etosha

Na overnachting zo'n 10 km voor de poort van Etosha (Etosha Safari Camp, een aanrader) arriveren we 's ochtends rond de klok van negen bij Etosha. Eerst melden bij de poort, daarna permit halen en dan rijden maar. Al snel zien we links en rechts bokkies, zebra's en wildebeesten staan. Even snel kijken, foto maken en weer door. Na half uurtje wat grijze stenen in de bush of is het wat anders? Karin pakt de verrekijker en ja hoor, op zo'n 100 meter afstand lopen 3 witte neushoorns. Een mooie spot, maar helaas wat ver weg. Uurtje later nog een ollie en daarna door naar de campsite. 's Middags lekker zwemmen in het hete Halali (gelukkig is het winter), ijsjes eten en relaxen. Op het menu maar weer eens pannenkoeken, aangezien de lokale slager geen fatsoenlijk vlees had voor de braai en uit eten hier geen optie is.
's Avonds naar de verlichte waterhole en ons geduld wordt beloond. Na anderhalf uur wachten verschijnen er hyena's. Helaas niet meer dan dat, maar ook deze kunnen we nu noteren.
Volgende ochtend relaxed opstaan. Eigenlijk zouden we om 5:45 op moeten staan snel tent inpakken en om 6:00 moeten gaan rijden, maar das wel erg vroeg. Een andere keer wellicht. De eerste drie kwartier zien we bijna niets (behalve dan een havik die vlak voor onze neus een korhoen weet te pakken), maar dat wordt daarna ruimschoots goed gemaakt. Ineens staat er een grote bul op de weg en achter hem passeert zijn groep met olifanten. Denk dat het er ongeveer 12 waren met daarbij twee wel hele kleine olifantjes. De baas blijft op de weg staan, kijkt ons aan, slurf omhoog, oren flapperen en wacht tot iedereen veilig naar de overkant is gelopen. Zo'n klaar-over imponeert wel, misschien ook wel iets voor op de kruising bij school :-)
Na nog een kwartier rijden, bijna hetzelfde tafereel, deze keer iets van 15 olifanten. Ze negeren ons volkomen en slenteren naar de bosjes aan de overkant. 
En dan als we nog een uurtje verder zijn gereden, gaat het mis. Karin hoort iets geks en de auto is lastiger te besturen. Als ik in de spiegel kijk zie ik flarden van een band. Das zwaar kl*te.......zitten we midden tussen de beesten, krijgen wij een lekke band. We kijken elkaar aan en bedenken wat te gaan doen. Band verwisselen is enig optie, op velg verder rijden kan niet. Ik stap dus maar uit de auto en kijk goed om me heen. We zijn bij een relatief open plek gaan staan en ik denk te kunnen zien dat er niets rondloopt. Karin stapt aan de andere kant uit en kijkt of ze daar iets kan zien. Als we beide niets zien, gaan we aan de slag. En dan zijn we blij dat we al een keer geoefend hebben. We zijn een goed team. Ik pak de krik en kruip onder de auto. Ondertussen draait Karin de reserveband los. Die kan ik er dan af tillen en Karin kijkt nog maar weer een keer goed rondom de auto en draait de bouten van de lekke band los. Gelukkig zien we dan een andere auto aankomen, maar die eikels zien ons staan en draaien een andere kant op. Maar goed dat we die later niet meer zijn tegengekomen op de campsite, dan waren er nog wel wat woorden gevallen. Niet veel later komt er nog een 4x4 aanrijden en die blijft wel staan. Er zit een familie in met een lokale gids. De familie moet in de auto blijven zitten en de gids komt direct aangelopen om ons te helpen. Karin blijft kijken en samen met de gids heb ik snel de nieuwe band erom. We pompen hem nog maar niet op, dat doen we wel op de campsite. Al met al zijn we maar 20 minuten bezig geweest, maar het waren wel lange spannende minuten. Weer een mooi verhaal voor als we terug zijn zeggen we tegen elkaar :-)
Terug op de campsite besluiten we maar niet meer op pad te gaan die dag. Ik ga lekker een biertje drinken bij de bushbar en hout met boerewors kopen voor de braai. Karin boekt een early morning game drive voor de volgende dag. Mogen we lekker om 5 uur opstaan.

Is wel erg vroeg, maar je moet toch wat als je een leeuw of luipaard wil zien.

Groet en tot later
Jan