Senyati en Chobe

De weg van Gweta naar Maun is redelijk te doen. Lange stukken waar we 95 km/h kunnen rijden worden afgewisseld met kleine stukken gravel. En uiteraard blijft het oppassen voor de potholes. Soms zitten er ineens grote gaten in de weg.

Bij Nata kopen we wat brood, water en koekjes, kunnen we pinnen en gooien we de tank weer vol. Vanaf daar gaan we in een rechte lijn naar het noorden, op naar Senyati. Langs de weg zien we de borden “Pas op, overstekende olifanten” weer staan en we maken er een wedstrijdje van. Wie ziet als eerste een Ollie? Niet veel later is het Karin die wint, rechts van de weg staat een auto stil. En ja hoor, ze staan te kijken naar 3 olifanten die net de weg zijn overgestoken. Hebben we vaker gezien, maar blijft toch heel speciaal en gaaf.

Na weer een mond en klauwzeer controle tuffen we rustig verder en begin van de middag vinden we het zandpad wat naar Senyati leidt. We schakelen over op de 4 wheel drive en ploegen door het dikke zand naar de lodge. We zitten deze keer in chalet nr 1 en vanaf het terras van ons huisje hebben we een perfect uitzocht op de waterhole.
Met Lotte neem ik even kijkje bij het nieuwe zwembad en als we teruglopen zien we door de bush een paar olifanten aankomen. We rennen snel naar ons huisje en op nog geen 10 meter lopen ze langs ons terras in een rechte lijn naar het water. Het zijn er 8 in totaal waaronder ook een hele kleine die eerder dit jaar geboren is. Mooi om te zien hoe de kleinste nog worstelt met de slurf en hoe de anderen genieten van een modderbad.

Tweede dag Senyati aan het eind van de middag een gamedrive gemaakt met David in Chobe. Veel olifanten, krokodil, impala, kudu, buffels en nijlpaarden. Helaas geen katten gezien en daarvoor waren we wel naar Chobe gegaan. In Chobe heel veel zware zandpaden en onze truck komt een paar keer stil te staan. We willen morgenvroeg zelf in Chobe rondrijden, maar twijfelen wel. Zal dat wel goed gaan met onze auto? Je wil hier niet stil komen te staan …….. ’s avonds maar even met ons allen bespreken. Van David nog de tip gekregen om een shortcut te nemen naar Chobe. Een zandpad door de bush waar hij regelmatig leeuwen ziet. 
Tijdens familieberaad ’s avonds gestemd en het is 3-1. We staan om 6:00,  gaan voor de early morning drive en nemen de shortcut.

Volgende ochtend als het buiten nog donker is gaat de wekker. Pfffff, valt niet mee, maar na een plons koud water in het gezicht ben ik wakker. Rugzak vullen met eten, drinken (en chips). Kopje thee zetten voor de dames en een hot chocolat voor Faabs. Om 6:30 zijn we klaar en tuffen we naar Chobe. Helaas weer geen katten gezien, wel teleurgestelde gezichten in de auto. Bekijken we het van de positieve kant, we hebben nog een goede reden om de komende weken op safari te gaan. We moeten toch een keer een luipaard tegenkomen

’s Avonds de braai aan en terwijl ik sta te braaien komen er ineens heel veel olifanten aan. Lopen op nog geen 10 meter langs me, in het donker. Geeft toch een hele andere dimensie aan braaien. Heel relaxed is het niet.

Morgen verder naar Muchenje. We kunnen 50 km zandpad nemen door Chobe of via de asfalt/gravelweg rijden. Als het aan mij ligt crossen we door het zand, maar dat kost wel veel meer tijd. Ben benieuwd wat de rest wil.

Tot de volgende blog,
Groet,
Jan